Af því að síðasta blogg var svoddan langloka verður þetta frekar stutt. Reyndar aðeins tvær tilvitnanir. Sú fyrri er frá Richard Bach, sem ég var ógn hrifin af þegar ég var únglíngur í Emmí fyrir nokkrum (23) árum:"We think, sometimes, there’s not a dragon left. Not one brave knight, not a single princess gliding through secret forests … What a pleasure to be wrong. Princesses, knights, enchantments and dragons, mystery and adventure … not only are they here-and-now, they’re all that ever lived on earth! Masters of reality still meet us in dreams to tell us that we’ve never lost the shield we need against dragons, that blue-fire voltage arcs through us now to change our world as we wish. Intuition whispers true: We’re not dust, we’re magic!"
- úr bókinni The Bridge Across Forever
Seinni tilvitnunin er í Bertrand Russell, enskan heimspeking m.m., og er tileinkuð öllum þeim sem hún á við (nefni engin nöfn):
"One of the symptoms of an approaching nervous breakdown is the belief that one's work is terribly important."
Að svo mæltu óska ég ykkur ánægjulegs Hvítadags.
2 ummæli:
Hæ skvísa. Það köttaðist bara á blaðrið okkar í gær. Takk fyrir gott spjall! Komst hérna á netið í foreldrahúsum og gat lesið mig nokkrar færslur aftur í tímann.
Hér skín sólin og brett verður fram úr ermum í Firðinum í dag, það verður allt orðið ægilega fínt hjá mér þegar þið komið heim!
Hlakka til að sjá ykkur!
Sæl
Mikið óskaplega er langt síðan við vorum únglíngar í Emmí og margrar greinar hafa vaxið á lífsins tré síðan þá.
Núna eru 10 dagar það til ég mun ljúka minni eiginlegu meðferð, en ég verð samt á flakki hér í Reykjavíkinni í sumar og hlakka til að hitta þig þá.
Hafðið það sem best.
Kveðja
Dedda
Skrifa ummæli