Hér getur að líta ýmsa þanka sem tengjast því að lifa af árvekni í deginum í dag, til fulls, sjálfrátt, ríkulega, með eftirtekt, af djúphygli, í varurð, í núinu, af gjörhygli ... með öðrum orðum, því að læra að strauja þannig að það verði nautn að sjá krumpurnar hverfa.
fimmtudagur, 16. mars 2006
Til hamingju, Ísland
...með að herinn fer! Stundum er gaman að lesa fréttir að heiman. Og pistla eins og þennan hér, líkt og talað frá mínu brjósti. Herlaust land, hugsa sér að fá að lifa svona tíma!
8 ummæli:
Nafnlaus
sagði...
Jæja, virkilega! Höfuðsmaður okkar deildar (skriðrekavörn) sagði að "í hverju landi er her. Er hann ekki eiginn, þá er það her einhvers annars". Og gildir það vist oftast. En tímarnir breytast. Til hamingju, Ísland!
Ef ég þekki landann rétt verður ráðist í að koma sér upp her í hvelli og ekkert til sparað svo að það verði alvöru her og bruðlað almennilega eins og stórþjóðum sæmir á markaðsvelli dauða og djöfla.
Villa ,kíktu á bókmenntavefinn, þar er sagt frá barnabóka ráðstefnu í Gerðubergi, meðal annars skoðaðar goðsögur ,þar á meðal Nornadómur ! Var fjallað um þessa ráðstefnu í útvarpinu og nafnið þitt nefnt!Gæti verið á rúv.is kveðja mamm .P.s.HERINN burt ,Til Hamingju!
Takk fyrir ábendinguna, var að hlusta á Sölva í morgunútvarpinu - áhugaverð bók eftir hann að koma út ásamt Eddu Snorra, saman í bandi skildist mér. Hann var reyndar næstum búin að rangfeðra mig ;) en leiðrétti sig í tíma!
Tapio - hermaður í skriðdrekavarnadeild?! Já, Finnar eiga náttlega stóra nágranna og mikla sögu af samskiptum við þá. Las einhvers staðar - já í Píslarvottar nútímans - að sú þjóð sé glöð sem eigi leiðinlega sögu. Þ.e. stríðsátakalausa býst ég við. Og Íslendingar segjast jú vera voðalega hamingjusamir upp til hópa. Ekki þar fyrir, ég er ekki sammála því að sagan okkar á Fróni sé neitt leiðinleg þótt þar skorti stríð síðan á Sturlungaöld!
Já, hermaður og þaraðauki undirliðþjálfi, ss. svona sem er með tvo vinkla á kraganum og öskrar eins og vitleysingur á skíthrædda nýlíðana. En svona er þetta. Pabbi minn var eitt og hálft ár á viglínum, mamma var 11 ára þegar hún þurfti að flýja heimilið sitt á Kirjálahéraði. Þegar ég var alast upp var ennþá skuggi striðsins í tali og minningum fullorðna fólks að má segja, að mín kynslóð ólst upp að hluta til í striðsminningum. Sem betur fer hefur verið fríður síðan amk. hjá okkur.
8 ummæli:
Jæja, virkilega! Höfuðsmaður okkar deildar (skriðrekavörn) sagði að "í hverju landi er her. Er hann ekki eiginn, þá er það her einhvers annars". Og gildir það vist oftast. En tímarnir breytast. Til hamingju, Ísland!
Ef ég þekki landann rétt verður ráðist í að koma sér upp her í hvelli og ekkert til sparað svo að það verði alvöru her og bruðlað almennilega eins og stórþjóðum sæmir á markaðsvelli dauða og djöfla.
Villa ,kíktu á bókmenntavefinn, þar er sagt frá barnabóka ráðstefnu í Gerðubergi, meðal annars skoðaðar goðsögur ,þar á meðal Nornadómur ! Var fjallað um þessa ráðstefnu í útvarpinu og nafnið þitt nefnt!Gæti verið á rúv.is kveðja mamm .P.s.HERINN burt ,Til Hamingju!
Þetta er í kaffispjalli í morgun viðtal við Sölva Sveinsson.mamma
Takk fyrir ábendinguna, var að hlusta á Sölva í morgunútvarpinu - áhugaverð bók eftir hann að koma út ásamt Eddu Snorra, saman í bandi skildist mér. Hann var reyndar næstum búin að rangfeðra mig ;) en leiðrétti sig í tíma!
Á bara ekkert að skrifa núna?
Var á fundi hjá Víkingar á vestfjörðum,Þar var nafnið þitt nefnt af Dorothe Lubecki ferðamála fulltrúa!kveðja mamma.
Tapio - hermaður í skriðdrekavarnadeild?! Já, Finnar eiga náttlega stóra nágranna og mikla sögu af samskiptum við þá. Las einhvers staðar - já í Píslarvottar nútímans - að sú þjóð sé glöð sem eigi leiðinlega sögu. Þ.e. stríðsátakalausa býst ég við. Og Íslendingar segjast jú vera voðalega hamingjusamir upp til hópa. Ekki þar fyrir, ég er ekki sammála því að sagan okkar á Fróni sé neitt leiðinleg þótt þar skorti stríð síðan á Sturlungaöld!
Já, hermaður og þaraðauki undirliðþjálfi, ss. svona sem er með tvo vinkla á kraganum og öskrar eins og vitleysingur á skíthrædda nýlíðana. En svona er þetta. Pabbi minn var eitt og hálft ár á viglínum, mamma var 11 ára þegar hún þurfti að flýja heimilið sitt á Kirjálahéraði. Þegar ég var alast upp var ennþá skuggi striðsins í tali og minningum fullorðna fólks að má segja, að mín kynslóð ólst upp að hluta til í striðsminningum. Sem betur fer hefur verið fríður síðan amk. hjá okkur.
Skrifa ummæli