Gott ráð

Börnin mín, þessi eldri það er að segja því sú sem dansar við spegilmyndina er ekki farin að lesa ennþá, hafa bæði haft orð á því í tvígang nýlega að ég ætti nú að fara að blogga og það sé allt í lagi að skrifa bara eitthvað stutt, ég geti til dæmis sagt bara frá því að við höfum farið í bíó að sjá Brúðgumann eða í leikhúsið loksins eftir ríflega tveggja ára hlé og séð Vígaguðinn og funndist hvort tveggja gargandi snilld en ég hef þá svarað því til að mér finnist persónulega ekkert varið í blogg sem eru um þetta smotterí sem við erum öll að dúlla okkur í til að brjóta upp hvunndaginn, það verði að vera eitthvað dýpra umræðuefni, eitthvað sem geti hugsanlega gagnast lesandanum umfram það að vera ómerkileg dægrastytting sem gæti valdið honum samviskubiti jafnvel svo honum færi að finnast ég vera að stela af honum dýrmætum tíma sem hann gæti notað á uppbyggilegri hátt, væri að minnsta kosti réttlæting á því að hann (lesandinn) eða hún (lesöndin) liti hérna inn og væri ekki bara hrein tímasóun og þá sögðu þau, Sú Uppkomna og Únglingurinn í skóginum, að ég gæti þá haft eitthvað svoleiðis með en alla vega að skrifa eitthvað smá svo ég hætti ekki alveg að fá heimsóknir því það séu ansi margir farnir að bíða og þá ákvað ég að skrifa þetta og til að bæta úr skák fyrir ykkur sem eruð þegar farin að sjá eftir því að hafa byrjað að lesa og voruð að vona að það yrði eitthvað varið í þetta loksins þegar manneskjan tæki sig til þá ætla ég að gefa ykkur gott ráð sem hefur gagnast okkur heiðurshjónunum vel undanfarin þrjú ár sirka til þess að spara tíma, peninga, auka fjölbreytni í mataræði og draga úr streitu sem annars kynni að fara illa í okkur, en það er að gera matseðil fyrir allan mánuðinn um hver mánaðamót með matreiðslubók við höndina og skipta á honum matreiðsludögunum á milli okkar (og Únglingurinn fær líka sína tvo daga) og skrifa í línu fyrir aftan réttinn hvað þarf að kaupa í hann (maður hefur 3 dálka, einn fyrir dagsetninguna, annan fyrir réttinn og þriðja fyrir hráefnið), gera svo innkaupalista einu sinni í viku eftir matseðlinum og skiptir ekki máli hvenær það er í vikunni, gott að fara þegar maður getur verið barnlaus og passa að vera ekki svöng því það sparar óþarfa nasl-og-nammikaup (ef kona borðar sykur á annað borð, sem ég mæli ekki með persónulega, fer illa í vefjagigtina) og þá þarf ekkert að vesenast við það á hverjum einasta degi 1)hugsa upp eitthvað frumlegt til að hafa í matinn 2) þrasa um hver eigi að fara út í búð núna af því að hinn fór síðast 3) pirra sig á því að kona/maður eldi oftar en makinn og það sé nú kominn tími til að athuga verkaskiptinguna á þessu heimili með gremjusvip en í staðinn 1) sparast peningar 2) og mikill tími og 3) mataræðið verður fjölbreyttara því ég nenni ekki að elda sama réttinn tvisvar í sama mánuðinum, síst ef ekki þarf að elda nema svona fjórtán sinnum í mánuði (gott að bæta við einum splunkunýjum í hverjum mánuði), 4) það er auðveldara að gá að jafnvægi í mataræðinu þegar maður hefur þetta fyrir framan sig, þ.e. kjöt/fiskur/kjúlli/súpa/grænmetisréttir, en ekki til dæmis kjöt/kjöt/kjöt/frosin pizza/kjúlli/það sem er til í ísskápnum ef eitthvað og svo framvegis og 5) krakkarnir sem taka þátt í að elda átta sig á því að það er vinna og fyrirhöfn og hvað það er gaman að fá hrós fyrir vel unnin störf og fara þá að meta og hrósa aðalkokkunum svona líka miklu meira í staðinn fyrir að fýla grön yfir dásemdunum á diskunum og svo mega þau líka skipta sér af við matseðilgerðina og biðja um uppáhaldsmat þennan og hinn daginn og nú er þetta víst komið gott, bon appetit.